Από την μία θέλω να είμαι χαρούμενος που κέρδισα επιτέλους σε αυτό το καταραμένο γήπεδο που λέγεται οάκα.. Από την άλλη κέρδισα μια ομάδα η οποία είναι επίπεδα κάτω από αυτή του Π.Α.Ο.Κ.!!!
Τέλος πάντων μέσα μου νιώθω μεγάλη ικανοποίηση που κέρδισα αυτή την απαίσια και σιχαμερή ομάδα της Αθήνας, την οποία θα την χαρακτήριζα σαν τον χαϊδεμένο γάτο των πλουσίων!!!
Θα ξεκινήσω με την ανάλυση του παιχνιδιού, που πρώτη φορά σε παιχνίδι ΑΕΚ-Π.Α.Ο.Κ, τα τελευταία χρόνια, από τα πρώτα λεπτά μου κίνησε το ενδιαφέρον. Ο Μπόλονι κατέβασε ενδεκάδα με Γλύκο κάτω από τα δοκάρια, δεξιά ο Σνάουτσνερ αριστερά ο Λίνο, κεντρικό δίδυμο Μαλεζάς-Κατσικάς, μπροστά τους εξάρια Garcia-Lazar δεξιά στα χαφ ο Σαλπιγγίδης, αριστερά ο επερχόμενος από τραυματισμό Γεωργιάδης, 10άρι ο Φωτάκης και φορ ο Κλάους. Μια ενδεκάδα που μου γέμισε το μάτι από το κέντρο και μπροστά, αμυντικά σε ακόμα ένα παιχνίδι πίσω ο Μαλεζάς να μαζεύει τα ασυμμάζευτα.
Ο Π.Α.Ο.Κ έδειξε από την αρχή του παιχνιδιού ότι μπήκε επιτέλους στο οακα μετά από χρόνια αποφασισμένος να κερδίσει. Αν και η ΑΕΚ ήταν αυτή που είχε την πρώτη μεγάλη ευκαιρία με το δοκάρι του Καφέ, ο Π.Α.Ο.Κ ήταν αυτός που άνοιξε το δρόμο για τα δίχτυα( παράλληλα άνοιξε τον δρόμο για την μεγάλη νίκη του καθώς ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος του ποδοσφαίρου πίστευε ότι αυτή η ΑΕΚ μπορεί να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ), με πανέμορφο σε εκτέλεση γκολ από τον Γεωργιάδη. Από εκείνο το σημείο του παιχνιδιού, ο Π.Α.Ο.Κ κάθισε πίσω χωρίς να υπάρχει λόγος, το πρώτο λάθος του Μπόλονι στο παιχνίδι. Από το 20ο λεπτό και μετά η ΑΕΚ μπορούσε ανά πάσα στιγμή να φέρει το παιχνίδι στα ίσα με την υποχώρηση του Π.Α.Ο.Κ στα μετόπισθεν, επαναλαμβάνω χωρίς να υπάρχει λόγος, όπως σε κάθε παιχνίδι που παίρνει κεφάλι στο σκορ.
Στο δεύτερο ημίχρονο νόμιζα ότι έβλεπα παιχνίδι μεταξύ παλαιμάχων ποδοσφαιριστών ή Γ ερασιτεχνικής κατηγορίας. Απόπειρες από πλευράς ΑΕΚ να φέρει το παιχνίδι στα ίσια, που με έκαναν να κλαίω από τα γέλια, και έναν σοβαρό Π.Α.Ο.Κ που ήξερε τι ήθελε βγαίνοντας κατά κύματα στην αντεπίθεση για να καθαρίσει το παιχνίδι. Κάπως έτσι ο Π.Α.Ο.Κ καθάρισε την ΑΕΚ στο ΄66 με τον Λαζάρ να χορεύει τον Καφέ και να σερβίρει έτοιμο γκολ στον Αθανασιάδη, τελειώνοντας το παιχνίδι αρκετά νωρίς.
Εύκολη νίκη, αναμενόμενη και φυσικά εφησυχαστική για τον κόσμο και τους παίχτες σπάζοντας επιτέλους την κατάρα που κρατούσε 10 χρόνια.
Στο τέλος θα γίνω κακός για αρκετούς από εσάς.
Δεν μου λέτε κύριε Μπόλονι, θα τον φάτε τον Σταφυλίδη.??? Θα τον φάτε τον Τσουκαλά ??? Θα τον φάτε τον Πόποβιτς..???Δηλαδή τι παραπάνω έχει ο Λίνο, ο Ιβιτς και ο Ρομπέρ από το "μέλλον" του Π.Α.Ο.Κ ???
Πότε θα καταλάβετε ότι ο Τσιρίλο δεν υπάρχει σαν παίχτης..???
Πότε θα καταλάβετε ότι ο Ρομπέρ δεν υπάρχει σαν παίχτης..???
Πότε θα παίξει ο Αποστολόπουλος???...
Εχετε επίγνωση για αυτά που λέτε..??? Εσείς ήσασταν αυτός που θα δουλεύατε με τα ταλέντα του Π.Α.Ο.Κ.!!!
Υ.Γ Την Κυριακή μόνο νίκη, να αποδείξουμε ότι ο Π.Α.Ο.Κ δεν είναι ομάδα κανενός!!! Ο νοων νοεί τω.
Του Ψωμά Παναγιώτη
.jpg)
