Όταν το καλοκαίρι του 2011 ο πρόεδρος του Δικεφάλου του Βορρά έφερνε στην ομάδα τον Ρουμάνο τεχνικό όλοι νιώσαμε ικανοποίηση. Γνώστης του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου καθώς έχει εργαστεί σε μεγάλα πρωταθλήματα, αναμφίβολα ο Ρουμάνος αποτελεί στολίδι για το χιλιοτσαλακωμένο ελληνικό πρωτάθλημα. Η παρουσία του στην ομάδα μόνο θετικά μπορούσε να προσφέρει καθώς από την μία θα προωθούσε παίχτες απ' τις ακαδημίες του συλλόγου όπως και έκανε(βλέπε Σταφυλίδη, Αποστολόπουλο, Παναγιωτούδη) από την άλλη θα έδινε κίνητρα στα βαριά χαρτιά της ομάδας όπως ο Πάμπλο Γκαρσία, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης, ο Αντελίνο Βιερίνια και ο Πάμπλο Κοντρέρας(άσχετα αν οι δύο τελευταίοι αποχώρησαν κατά την χειμερινή μεταγραφική περίοδο). Συνδίασε δηλαδή την εμπειρία με τη νεανικότητα της ομάδας.
Τα πρώτα δείγματα γραφής μπορούν να χαρακτηριστούν θετικά καθώς η ομάδα είναι αήττητη στην Ευρώπη(η πολύ καλή της πορεία πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στον Ρουμάνο) ενώ αν και στο πρωτάθλημα τα πράγματα δεν εξελίσονται όπως τα θέλαμε ο Μπόλονι δίνει χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίχτες ώστε να δει το κατά πόσο μπορούν να προσφέρουν. Η προσθήκη του Λαζάρ ήταν δική του εισήγηση και χαρακτηρίζεται καλή ενώ η παρουσία(ή καλύτερα απουσία) του Σπαντάτσιο επίσης πιστώνεται στον Ρουμάνο.
Το σημαντικότερο για μένα πάντως πέραν του ότι δίνει ευκαιρίες στους μικρούς(κι εκείνοι ανταποκρίνοντε) είναι πως ο Μπόλονι είναι ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ. Δεν μασάει τα λόγια του και λέει τα πράγματα ως έχουν δίνοντας στον κόσμο την εντύπωση πως νοιάζεται και αυτός την ομάδα όπως όλοι εμείς. Πολλές φορές με τα λόγια του δεν φοβάται να αδειάσει και την ίδια την διοίκηση δείγμα ανθρώπου που έχει κάκκαλα. Η αλήθεια είναι πως είχαμε ανάγκη πιστεύω, έναν προπονητή σαν τον Λάσλο γι' αυτό θα επιθυμούσα την παραμονή του για πολύ καιρό στον πάγκο της ομάδας. Γι' αυτό εκεί στην διοίκηση ΤΟΝ ΛΑΣΛΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ
TON MPOLONI KAI TA MATIA SAS KOPROSKYLA
ΑπάντησηΔιαγραφή