(Αγχωτική) Νίκη ψυχολογίας

Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω το άρθρο. Τι να πρωτοπώ; Ότι η ομάδα παιχνίδι με το παιχνίδι δείχνει πως γίνεται χειρότερη; Ότι πλέον μετά και τις-σημαντικές- απουσίες που έχει, ίσα-ίσα γεμίζει το ρόστερ; Ευτυχώς πάντως σήμερα δεν πλήρωσε ούτε τις αδυναμίες ούτε την έλλειψη βάθους του ρόστερ, κόντρα σε έναν Εργοτέλη που ήταν πολύ διαβασμένος και έβαλε δύσκολα στην ομάδα απ' την αρχή κιόλας του παιχνιδιού.

Σήμερα ο Μπόλονι έκανε αναγκαστικές αλλαγές ανακατεύοντας την τράπουλα. Ξεκίνησε με βασικό κεντρικό αμυντικό τον Μπαλάφα, αντί του τιμωρημένου Μαλεζά, αντί του Ίβιτς έπαιξε ο Ρομπέρ ενώ για μια ακόμα αγωνιστική φανέλα βασικού πήρε ο Γλύκος. Σε γενικές γραμμές πάντως όπως την περιμέναμε την ομάδα.

Χωρίς αμφιβολία, κεντρικό πρόσωπο της αναμέτρησης ήταν ο Βασίλης Κουτσιανικούλης. Τόσο για το πέρασμά του απ' την ομάδα μας για δύο χρόνια(2009-2011) που ακόμα κλαίμε το εκατομμύριο που δώσαμε για εκείνον, όσο για το αν μη τι άλλο εντυπωσιακό του κούρεμα του στυλ ''Άσε μάνα σηκώνω μοϊκάνα''. Έβαλε και γκολ έπειτα από ένα επιεικώς γελοίο λάθος του Μπαλάφα(δεν τον υπολογίζω για βασικό στο ματς δίχως αύριο της Τετάρτης) και ποιος τον πιάνει τον Κούτσια...

Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, οι παίχτες του Μπόλονι είχαν διάθεση απ' την αρχή του παιχνιδιού να δημιουργήσουν καταστάσεις μπροστά στην εστία του Πίρσον. Όμως και ο Εργοτέλης έδειξε πως δεν ήρθε για σκοπιμότητες στην συμπρωτεύουσα και με Λεάλ-Κατσικοκέρη-Κουτσιανικούλη έκανε δύσκολη την ζωή των αμυντικών μας. Κι ενώ το παιχνίδι έμοιαζε ισορροπημένο, ήρθε το τέρμα του Εργοτέλη να δώσει νέο ενδιαφέρον στο ματς. Ένα γκολ που δεν δέχονται ούτε στα τοπικά πρωταθλήματα, ένα γκολ-ευγενική χορηγία του Αρτινού μεσοαμυντικού της ομάδας μας Σωτήρη Μπαλάφα. Η συνέχεια άνηκε στον Π.Α.Ο.Κ. όπου προσπαθούσε να βγάλει φάσεις. Μάταια όμως καθώς οι Κρητικοί ήταν καλά διαβασμένοι.

Η επανάληψη ξεκίνησε με τον Δικέφαλο να ψάχνει το γρήγορο γκολ. Αφού καρδιοχτύπησε λίγο στην αρχή με κάποιες προσπάθειες του πολύ καλού απόψε, Λεάλ και αφού είδε να του ακυρώνουν ΚΑΝΟΝΙΚΟ τέρμα του Σαλπιγγίδη(ο Βίσιο καλύπτει τον Λίνο) ευτύχησε να ισοφαρίσει πριν την συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα με τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, έπειτα από πολύ ωραία πάσα πάρε-βάλε του Ρομπέρ. Στην συνέχεια η ομάδα έψαξε το γκολ της νίκης χωρίς πάντως κάτι το σημαντικό μέχρι το 78'. Ο Σάλπι κερδίζει πέναλτι έπειτα από ένα, χαζό, χέρι του Κυριακίδη και ο Λίνο δεν αφήνει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Μετά και το γκολ της ανατροπής ο Εργοτέλης βγήκε μπροστά όμως η ομάδα δεν ανησύχησε και κράτησε την πολύτιμη για την συνέχεια, νίκη.

Απ' το σημερινό ματς σίγουρα ξεχώρισαν οι δύο σκόρερ της ομάδα, κυρίως όμως ο-αρχηγός σήμερα- Σαλπιγγίδης. Σε κάθε επιθετική προσπάθεια ήταν παρών, πέτυχε το γκολ, κέρδισε το πέναλτι που προήλθε το δεύτερο τέρμα και γενικά ήταν θετικός κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο όπου η ομάδα έβγαλε ψυχή. Ο Πορτογαλοβραζιλιάνος ήταν απ' τους πλέον δραστήριους παίχτες της ομάδας καθώς βοηθούσε στην επιθετική της ανάπτυξη από αριστερά και ήταν απ' τους πλέον κινητικούς παίχτες της ομάδας.

Μέσα σε όλα όμως πρέπει να προβληματιστούμε. Με εμφάνιση σαν αυτή του πρώτου ημιχρόνου η ομάδα την Τετάρτη δεν θα έχει ελπίδες. Άσχετα με την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου, αν ο Δικέφαλος κάνει παρόμοια εμφάνιση κόντρα στην αεκ τότε τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα...

Υ.Γ. Αρνητικό ρεκόρ 5ετίας τα εισιτήρια του σημερινού ματς!

Υ.Γ.1 Δεν αναφέρομαι στην τραγική διαιτησία γιατί απ' την μία δεν μου φταίει για το χάλι της ομάδας, απ' την άλλη τους έχουμε μάθει πλέον και επίσης ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ