Ο μπασκετικός Π.Α.Ο.Κ.

Είναι ένα θέμα που πονάει. Απ' όποια πλευρά κι αν το δει κανείς ο μπασκετικός Π.Α.Ο.Κ. του 2012 γεμίζει με πίκρα και απογοήτευση τον κάθε Π.Α.Ο.Κ.τσή. Και να πεις ότι δεν έχεις διοίκηση, έχεις και μάλιστα είναι άνθρωποι που αγαπάνε και πονάνε τον Δικέφαλο με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο της Κ.Α.Ε., τον Μπάνε, τον δικό μας Μπάνε.



Όταν η ομάδα την περσινή σεζόν κέρδιζε στα play off τον συμπολίτη και εξασφάλιζε την τρίτη προνομιούχο θέση που οδηγούσε στα προκριματικά της Euroleague όλοι πιστέψαμε πως άνεμος αλλαγής είχε έρθει στην ομάδα. Αφήνοντας πίσω τις άσχημες χρονιές του πρόσφατου παρελθόντος(ποιος ξεχνάει άλλωστε την καταστροφική σεζόν 2007/08 όπου η ομάδα την τελευταία αγωνιστική εξασφάλισε την παραμονή της στην κατηγορία) από πέρυσι έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή στο τμήμα καλαθοσφαίρισης της ομάδας μας. Πλέον η ομάδα έχει πρόεδρο έναν δικό της άνθρωπο, τη σημαία του μπασκετικού Δικέφαλου, Μπάνε Πρέλιεβιτς ο οποίος έχει ως συμπαραστάτες τους Νίκο Σταυρόπουλο και φυσικά τον καλύτερο Έλληνα προπονητή της σύγχρονης ιστορίας, Σούλη Μαρκόπουλο.

Κι ενώ η περσινή χρονιά ήταν ονειρεμένη για την ομάδα η φετινή είναι ακριβώς το αντίθετο. Η οικονομική κρίση έχει κάνει την εμφάνισή της στο χώρο του μπάσκετ και το ελληνικό πρωτάθλημα δεν θα μπορούσε να μείνει ατάραχο. Για να εστιάσουμε όμως στα δικά μας, ο Π.Α.Ο.Κ. δεν μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος απ' τη νέα τάξη πραγμάτων. Έφυγαν σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές της περσινής πορείας(Ντόζιερ, Μάρσαλ, Κρίστμας, Αποστολίδης, Γκετσέφσκι, Δέδας) και στην θέση τους ήρθαν παίχτες που είτε έφυγαν(Γκόρι, Ράιτ) είτε έχουν μέτρια απόδοση(Γκίντενς, Αντρουσκεβίτσιους) ενώ λίγες είναι οι περιπτώσεις των παιχτών που βοήθησαν την ομάδα ουσιαστικά(Ντικούδης, Καλαμπόκης). Η επιστροφή του Άλεξιτς στην ομάδα για μένα κρίνεται θετική καθώς ο Σέρβος μπορεί να βοηθήσει την ομάδα με την απόδοσή του και ας μην ξεχνάμε πως ξέρει τον τρόπο παιχνιδιού του Σούλη.

Προσωπικά για μένα η ομάδα είναι χειρότερη σε σχέση με πέρυσι και το δείχνει και η βαθμολογική συγκομιδή της. Για παράδειγμα παιχνίδια όπως αυτό με την Δράμα πέρυσι θα τα κέρδιζε ενώ φέτος πήγε και διασύρθηκε. Τα συμπεράσματα δικά σας...

Απ' την άλλη ο μπασκετικός Π.Α.Ο.Κ. στα μάτια μου δείχνει σαν την λερναία ύδρα. Όσο κι αν πληγωθεί, όσο κι να πονέσει, με έναν μαγικό τρόπο θα βρει κάτι να γιατρέψει τις πληγές του και να σταθεί ξανά στα πόδια του. Αυτό πιστεύω είναι έργο του Σούλη ο οποίος έχει προσφέρει πολλά στην ομάδα και έχει κερδίσει τον σεβασμό μέχρι και του πιο καχύποπτου Π.Α.Ο.Κ.τσή.

Για τον κόσμο της ομάδας δεν θα μιλήσω. Οι καιροί είναι δύσκολοι για να ακολουθεί κάποιος την ομάδα τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στο μπάσκετ. Με την σημερινή κατάσταση πάντως που επικρατεί στο ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδα, ήρθε ο καιρός ο κόσμος να στηρίξει λίγο και την προσπάθεια που κάνει ο Μπάνε και η παρέα του. Εξάλλου ο Π.Α.Ο.Κ. στο μπάσκετ δεν είναι μόνο στα παιχνίδια με γαύρο, βάζελο και συμπολίτη. Πρέπει να το καταλάβουμε ΟΛΟΙ αυτό.

Υ.Γ. ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ. Αυτό ισχύει ΚΑΙ στο μπάσκετ.

Υ.Γ.1 Καλό ταξίδι Θωμά Βουλινέ. Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ πρόεδρος του Π.Α.Ο.Κ. που πήρε την ομάδα κι έφυγε απ' το γήπεδο. Κίνηση με ΑΡΧΙΔΙΑ