ΠΕΡΙ... ΚΛΙΜΑΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ

Με βάση την ανακοίνωση των Συνδέσμων για το ματς με την ΑΕΚ δημιουργήθηκε μια παραφιλολογία ότι τάχα οι σύνδεσμοι αναλαμβάνουν ευθύνη για το κακό κλίμα, ότι δηλώνουν ότι έκαναν λάθος, ότι οι όποιες αντιδράσεις ή φωνές θα πρέπει να ακουστούν μετά τον τελικό (στις παραλίες μάλλον) κλπ. Και φέρουν τις ανακοινώσεις των Συνδέσμων περί συσπείρωσης ως απόδειξη στα αυθαίρετά τους συμπεράσματα.

Ο ρόλος των συνδέσμων είναι να προστατεύουν και να μεγαλώνουν τον ΠΑΟΚ. Όχι την ΠΑΕ, οχι το ταμείο, όχι τους επαγγελματίες στο χορτάρι, τον ΠΑΟΚ. Το τι σημαίνει αυτό είναι καθαρά ζήτημα των μελών τους. Για κάποιον μπορεί να σημαίνει να κάνουν τον μπάτσο στο γήπεδο για να μην πετάνε κάποιοι μπουκαλάκια μέσα. Για κάποιον μπορεί να σημαίνει να διώξουν μια κακή διοίκηση. Για κάποιον μπορεί να είναι όλα τα αγωνιστικά αδιάφορα και να ενδιαφέρεται μόνο για το οπαδικό σκέλος. Σε κάθε περίπτωση, τα μέλη του κάθε Συνδέσμου και του οπαδικού ΠΑΟΚ σαν σύνολο είναι αυτά που καθορίζουν την κατεύθυνση και την διάθεση του οπαδικού μας κινήματος και κανένας άλλος δεν δικαιούται να εκφέρει άποψη θετική ή αρνητική.

Προσωπικά πιστεύουμε ότι άσχετα με ανακοινώσεις και κινήσεις που έγιναν ή θα γίνουν, το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρύψουμε τα προβλήματα κάτω απ το χαλάκι και να μην ασχολούμαστε με τίποτα άλλο μέχρι τον...τελικό. Και αυτό γιατί στην περίπτωση που έρθει μια αποτυχία το ξέσπασμα του κόσμου θα είναι 10 φορές χειρότερο, αφού θα χάνεται ο στόχος στον οποίον υποτίθεται έχουμε απόλυτη προσήλωση, ενώ στην περίπτωση που επιτύχουμε, δεν θα έχει αλλάξει τίποτα ουσιαστικά στους λόγους που έχουν φέρει την ομάδα στην πολύ κακή σημερινή της κατάσταση. Το ότι χαλάει το κλίμα της ομάδας είναι μια ύπουλη δικαιολογία που δεν μας καλύπτει. Δεν αποπροσανατολίζεται ο Λίνο και ο κάθε Λίνο επειδή είναι κανα χρόνο απλήρωτος αλλά αποπροσανατολίζεται άμα ζητάμε πρόεδρο με αρχίδια...

Η προσωρινή σιωπή είναι κάτι που μας έχουν προτρέψει πολλές φορές να κάνουμε τόσο φέτος όσο και σε προηγούμενες χρονιές. Άλλοτε μέχρι να περάσει ενα μεγάλο ντέρμπυ (μεχρι το επόμενο) άλλοτε μέχρι να αρχίσουν/τελειώσουν τα πλειοφς, να προχωρήσουμε στο κύπελλο, στην Ευρώπη κλπ κλπ κλπ.  Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να συνεχίσουμε απλά να εθελοτυφλούμε μέχρι να σκάσει το επόμενο κανόνι και τότε ξανά θα έχουμε δικαιολογημένα δυσανάλογες αντιδράσεις και φυτευτούς να λενε "τοσο καιρό γιατί δεν μιλούσατε;"... Και πέραν αυτού, η όχι και τόσο μακρινή ιστορία έχει αποδείξει πως κάθε φορά που ο κόσμος σιωπούσε, εθελοτυφλούσε ή έκανε υπομονή μπροστά σε αίσχη κατόπιν προτροπής, για την προάσπιση μιας δήθεν ενότητας ή χάριν μιας παροδικής χαράς, ο σύλλογος κινδύνεψε σχεδόν με αφανισμό από το χάρτη.

Η προσμονή της αγωνιστικής επιτυχίας (ούτε καν η επιτυχία αυτή καθαυτή δηλαδή) δεν γίνεται να δίνει άλλοθι στις τραγικές κινήσεις που είχαν αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της ομάδας και μας έφερε ένα βήμα πριν τον αποκλεισμό απ την Ευρώπη, κάτι που μας έκανε να καταλάβουμε ότι η ομάδα έχει φτάσει σε επίπεδα 2006. Η Τούμπα με Εργοτέλη και  Πανιώνιο μισοάδεια και μάλιστα με αρνητικό ρεκόρ εισιτηρίων από το 2008, οπαδοί και φίλαθλοι να αλληλοβρίζονται (και πάλι) και να προσπαθούν να επιβληθούν δια βοής, η 4 με τον Εργοτέλη χωρίς πανιά και άλλα ενδεικτικά του σε τι σημείο έχουν φέρει οι κινήσεις της διοίκησης τον κόσμο. Για να μη μιλήσουμε για το απεχθές θέαμα της κοντής ντροπής (μικρό είναι το μπόι σου λίγε όχι η μερίδα που δε σε χωνεύει) με το ιερό περιβραχιόνιο του ΠΑΟΚ στο μπράτσο... Αλλά όσο δεν μιλάμε τόσο θα αντιμετωπίζει η διοίκηση και ο κάθε τυχάρπαστος εντός και εκτός ομάδας τη σιωπή μας σαν αδυναμία.

Το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει και πάλι ο σύλλογος καταστάσεις που θα πλήξουν ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του, την υπόληψη του, ακόμα και το μέλλον του είναι ένας κίνδυνος ορατός, ακόμα και αν έρθει η περίφημη αγωνιστική επιτυχία, που όλο ακούμε αλλά ακόμα δεν την είδαμε. Δεν επιθυμούμε να χαλάσουμε το όμορφο πανηγυρικό κλίμα που διαμορφώθηκε επειδή περάσαμε στους 32 του ΟΥΕΦΑ και στους 8 του Κυπέλλου. Επισημαίνουμε όμως πως στο μυαλό μας επιβάλλεται να υπάρχουν ζητήματα πέραν της εκδρομής στην Ιταλία το Φλεβάρη και στο ΟΑΚΑ την άνοιξη. 

ΥΓ.: Ή τωρα η ποτέ.

EST.1926